محمد رضائی؛ محمد ربیع زاده
چکیده
با توسعه بانکداری الکترونیک و دیجیتال، بانک‌ها در ارائه خدمات بانکی به مشتریان از کانال‌های متعدد و مختلف استفاده می‌کنند. تعدد و چندگانگی کانال‌های ارتباطی و توزیعی، با اینکه دسترسی مشتریان به خدمات بانکی را تسریع و تسهیل می‌کند اما منجر می‌شود که مشتریان در کانال‌های مختلف، هویت‌های مختلف و چندگانه داشته و بانک‌ها در تجمیع ...
بیشتر
با توسعه بانکداری الکترونیک و دیجیتال، بانک‌ها در ارائه خدمات بانکی به مشتریان از کانال‌های متعدد و مختلف استفاده می‌کنند. تعدد و چندگانگی کانال‌های ارتباطی و توزیعی، با اینکه دسترسی مشتریان به خدمات بانکی را تسریع و تسهیل می‌کند اما منجر می‌شود که مشتریان در کانال‌های مختلف، هویت‌های مختلف و چندگانه داشته و بانک‌ها در تجمیع اطلاعات و تراکنشهای مشتریان در کانال‌های متعدد و شکلدهی هویتی واحد برای هر مشتری، با مشکل مواجه شوند. این مشکل امکان شخصیسازی و متناسبسازی خدمات بانکی برای هر کدام از مشتریان را از بانک‌ها سلب می‌کند. در این بین بانکداری همه‌کاناله بهعنوان یک راهکار مطرح شده است. با وجود انجام مطالعات متعدد درخصوص ماهیت بانکداری همه‌کاناله، تاکنون مدلی جامع در زمینه این استراتژی ارائه نشده و به ویژگیهای مختلف آن بهصورت پراکنده اشاره شده است. در این مطالعه، پژوهشگران با تحلیل مضمون مطالعات گذشته و همینطور متون حاصل از مصاحبههای نیمهساختاریافته عمیق با خبرگان بانکی و دانشگاهی، مدلی جامع در خصوص بانکداری همه‌کاناله ارائه نمودهاند.
محمد پورغلامعلی؛ احمد پویان فر؛ سیاوش گلزاریان پور
دوره 9، تابستان ، آبان 1402، ، صفحه 123-146
چکیده
با عنایت به اهمیت مدیریت ریسک در صنعت بانکداری، مطالعات متعددی را می‌توان در ارتباط بین آثار سرمایه های فکری و ریسک بانکی یافت. در برخی از مطالعات مشاهده شده است که سرمایه های فکری بر ریسک بانک‌ها، از جمله ریسک اعتباری اثر می‌گذارد. پژوهش حاضر به بررسی ضریب ارزش افزوده سرمایه های فکری و اجزای آن، بر ریسک پذیری بانک‌ها ...
بیشتر
با عنایت به اهمیت مدیریت ریسک در صنعت بانکداری، مطالعات متعددی را می‌توان در ارتباط بین آثار سرمایه های فکری و ریسک بانکی یافت. در برخی از مطالعات مشاهده شده است که سرمایه های فکری بر ریسک بانک‌ها، از جمله ریسک اعتباری اثر می‌گذارد. پژوهش حاضر به بررسی ضریب ارزش افزوده سرمایه های فکری و اجزای آن، بر ریسک پذیری بانک‌ها در شبکه بانکی کشور (ریسک اعتباری و اعسار) پرداخته است. برای بررسی موضوع، از روش رگرسیون چندکی استفاده شده و نمونه بررسی، بانکهای بورسی کشور در دوره 1391 تا 1400 بوده است. نتایج پژوهش نشان می‌دهد که ضریب ارزش افزوده سرمایه های فکری، در دهکهای اول تا چهارم با ریسک اعتباری، ارتباط معناداری دارد. بررسی اجزای ضریب ارزش افزوده سرمایههای فکری بیانگر آن است که ضریب ارزش افزوده سرمایههای فیزیکی، در دهکهای دوم تا نهم بر ریسک نقدینگی اثر دارد. این عامل در هیچ یک از دهکها بر ریسک اعتباری اثری نداشته است. ضریب ارزش افزوده سرمایه های انسانی در تمامی دهکها ارتباط معناداری با ریسک اعتباری دارد؛ اما در دهکهای دوم تا پنجم و هشتم و نهم با ریسک اعسار ارتباط معنادار دارد. در خصوص سرمایه های ساختاری، ضریب ارزش افزوده سرمایه های ساختاری بر ریسک اعسار اثر معنادار نداشته؛ اما بین این متغیر و ریسک اعتباری در دهکهای اول تا پنجم ارتباط معنادار مشاهده شده است.
