یحیی حساس یگانه؛ حسن کوهی؛ امیر عبدی
دوره 2، پاییز و زمستان ، اسفند 1395، ، صفحه 93-118
چکیده
ذخیره مطالبات مشکوک‌الوصول و هزینه‌های مرتبط با آن به ترتیب از عوامل کاهنده سود و دارایی‌های یک بانک می‌باشند. بانک‌های کشور برای برآورد ذخیره مطالبات مشکوک‌الوصول، طبق دستورالعمل بانک مرکزی عمل می‌نمایند. سؤال اساسی این تحقیق این است که آیا ذخیره مطالبات مشکوک‌الوصول بانک‌ها برآورد شده براساس دستورالعمل بانک مرکزی، ...
بیشتر
ذخیره مطالبات مشکوک‌الوصول و هزینه‌های مرتبط با آن به ترتیب از عوامل کاهنده سود و دارایی‌های یک بانک می‌باشند. بانک‌های کشور برای برآورد ذخیره مطالبات مشکوک‌الوصول، طبق دستورالعمل بانک مرکزی عمل می‌نمایند. سؤال اساسی این تحقیق این است که آیا ذخیره مطالبات مشکوک‌الوصول بانک‌ها برآورد شده براساس دستورالعمل بانک مرکزی، از میزان مطلوبی براساس وضعیت مالی و ریسک بانک برخوردار است یا خیر؟ درصورتیکه مقدار این متغیر از مقدار مطلوب فاصله دارد، میزان آن چقدر و ناشی از چه عواملی است؟ در این راستا، از اطلاعات مالی 19 بانک فعال در بازار بورس تهران طی دوره زمانی 1387 تا 1392 و از مدل مرز تصادفی استفاده شد. یافتهها نشان میدهد که بانک‌ها در سالهای مختلف، دارای درجات متفاوتی از ناکارایی در تعیین مقدار ذخیره مطالبات مشکوک‌الوصول هستند. بانک ایرانزمین در سال 90 با میزان ناکارایی 0.000054 بهعنوان کاراترین و بانک ملت در سال 92 با میزان ناکارایی 0.0421749 بهعنوان ناکاراترین بانک در ذخیرهگیری مطالبات مشکوک‌الوصول مشخص شدند.
