محسن خوش‌طینت؛ محمد امیدی نژاد؛ منیره رضوانیان
دوره 1، پاییز و زمستان ، اسفند 1394، ، صفحه 1-27
چکیده
ریسک درماندگی بانکها بخش اعظمی از ادبیات بانکداری را به خود اختصاص داده، به ویژه پس از بحران مالی جهانی و به دنبال آن ورشکستگیهای گسترده بانکها، این موضوع از اهمیت بسیاری برخوردار شدهاست. درماندگی مالی اغلب در بانکها و موسسات اعتباری به دلیل متنوع نبودن پرتفوی ساختار تأمین مالی و اعطای تسهیلات هنگفت به یک صنعت ...
بیشتر
ریسک درماندگی بانکها بخش اعظمی از ادبیات بانکداری را به خود اختصاص داده، به ویژه پس از بحران مالی جهانی و به دنبال آن ورشکستگیهای گسترده بانکها، این موضوع از اهمیت بسیاری برخوردار شدهاست. درماندگی مالی اغلب در بانکها و موسسات اعتباری به دلیل متنوع نبودن پرتفوی ساختار تأمین مالی و اعطای تسهیلات هنگفت به یک صنعت یا بخش خاص اقتصادی و عدم مدیریت و کنترل ریسکهای پیشروی فعالیت آنها به وجود میآید. از آنجایی که درماندگی بخش مالی به ویژه بانکها آثار سوئی بر اعتماد مردم به نظام مالی کشور داشته که در نتیجه این امر آثار مخربی به کل اقتصاد کشور منتقل میشود، لذا بررسی عوامل تأثیرگذار بر ریسک درماندگی از اهمیت بسزایی برخوردار میباشد. از این رو در تحقیق حاضر با استفاده از مدل پانل دیتا (پانل نامتوازن) و روش حداقل مربعات تعمیمیافته (GLS) به آزمون میزان اثرگذاری ساختار تأمین مالی، ریسکهای اعتباری، نرخ بهره و نقدینگی بر ریسک درماندگی بانکها پرداخته شده است. دادههای تحقیق شامل اطلاعات مالی 10بانک تجاری دولتی، خصوصی اصل 44 و خصوصی طی سالهای 1380 الی 1391 میباشد. نتایج تحقیق نشان میدهد، که متغیر تخصصگرایی ساختار تأمین مالی اثر مستقیم و معنی داری بر ریسک درماندگی بانک داشته در حالی که متغیر ثبات ساختار تأمین مالی میانمدت (سیاست های میانمدت بانکها در اعطای تسهیلات) اثر معکوس و معنیداری بر ریسک درماندگی بانکها دارد. همچنین تأثیر ریسکهای نرخ بهره، ریسک اعتباری و ریسک نقدینگی بر ریسک درماندگی بانکها مثبت و معنیدار بوده است.
